මේ පර්යේෂණය සඳහා සුනඛයන් 9ක් යොදාගෙන තිබෙන අතර ප්‍රීතිමත් හා ශෝකයෙන් සිටින මුහුණු වල කොටස් touchscreen එකක් මත පෙනීමට සලස්වා තිබෙනවා. එක කණ්ඩායමක් ප්‍රීතිමත් මුහුණු තේරීමට පුහුණු කෙරුණු අතර එම අවස්ථාවේදී ඔවුනට ආහාරයක් ලබාදෙන ලදී. අනෙක් කණ්ඩායම පුහුණු කෙරුනේ තරහ ගිය මුහුණු තේරිමටයි. පුහුණු කාලයෙන් අනතුරුව, මෙම සුනඛයන්ට 70% – 80% අතර සම්භාවිතාවයකින් නිවැරදි ලෙස මුහුණු තේරීමට හැකි වූ බව පෙනී ගිය බව මෙම පර්යේෂණය කල මනෝ විද්‍යාඥ Corsin Müller මහතා පවසා සිටියේය.
මෙයට සමාන වෙනත් පර්යේෂණ අතීතයේත් සිදුකර ඇති අතර එම අවස්ථා වලදී සම්පුර්ණ චායාරූප පෙන්වීමක් සිදු කෙරුණු අතර ඇතැම්විට සුනඛයන් මුහුණේ ඉරියව් වෙනුවට පින්තුරයේ යම් කිසි ලක්ෂණයක් වෙත අවධානය යොමු කරන්නට ඇති බවටත් මත පල කෙරෙනවා. එසේත් නැතිනම් දත් දිහා බලලා අඳුනාගැනීම සිදු කරා කියල සරලව හිතන්නත් පුළුවන්.
මේකට පිලියමක් ලෙස අලුත් පර්යේෂණයේදී සම්පුර්ණ මුහුණට අමතරව එක් එක් කොටස් වෙන වෙනම හඳුනාගැනීමේ හැකියාවත් පරික්ෂා කෙරුණා. දත් දිහා බලලා මුණ අඳුරගත්තා නම් ඔව්න්ට සතුටු හෝ තරහ ගිය මුහුණු ඇස වලින් අඳුරගන්න ලැබෙන්නේ නෑ . එතුමා වැඩි දුරටත් පවසා සිටියේය. කොහොමහරි වෙන වෙනම කොටස් දීලත් අන්තිමේදී 70% 80%ක් වගේ සම්භාවිතාවයකින් මුණු අඳුරගත්තා.
“ඒගොල්ලෝ තේරුම් ගන්න ඇති මුහුණේ තියන හිනාව ඇස් වලින් පේනවා වගේම තරහ ගියාමත් ඇස් වලින් වගේම කටිනුත් ඒක පේනවා කියල ” Muller මහතා පවසා සිටියා.
ඒවගේම මුහුණේ හැඟීම් එකකට වඩා සුනඛයන්ට අඳුරගන්න පුළුවන් කියන එකකටත් ඉඟි ලැබුනු බව Muller මහතා පවසා සිටියා.
උපුටා ගැනීම - සිරා.lk
